Â
De Kartenspielerweg, net over de grens in Duitsland, lijkt hoogstpersoonlijk door Angela Merkel met liniaal te zijn uitgemeten. Dit glooiende fietspad (auto’s zijn niet toegestaan) loopt namelijk 6 kilometer lang kaarsrecht door het bos. Het gaat op en af, dus je hoeft niet hard te trappen om het tempo erin te houden. Geniet vooral van het rustige bos om je heen en houd je ogen open voor wilde herten of zwijnen!
Â
De Ubbergse Holleweg is niet zo bekend als de Oude Holleweg of de Nieuwe Holleweg, die even verderop in Berg en Dal liggen. Maar dit Ubbergse broertje vinden wij nog ietsje mooier. Je rijdt hier onder een groen bomendak over rode klinkertjes omhoog en passeert een aantal mooie villa’s. Grootste pluspunt van de Ubbergse Holleweg is de rust, want auto’s zijn hier nauwelijks te vinden. En o ja, met een gemiddelde stijging van 7% over 730 meter en strookjes tot boven de 10%, is dit weggetje ook nog eens leuke uitdaging voor echte klimgeiten.
Â
Pal aan de Ubbergse Holleweg grenst de Pompweg, een doorsteekje dat zo'n 400 meter lang parallel aan de hoofdweg loopt. Het hoogteverschil, het smalle weggetje en de bebossing zorgen voor een echte 'buitenland-feel'. Vergeet even dat je hier op een paar kilometer van Nijmegen rijdt en je waant je ergens in een oord in het zuiden van Europa, zeker op een warme en zonnige zomerdag.
Â
Een stukje Frankrijk in Nederland, of eigenlijk net over de grens in Duitsland. De Neuer Grenzweg bevindt zich tussen de klimmetjes van de Vogelsang en de Hohldörn en behoort tot de rustigste fietspaden in de regio. Je wordt hier omringd door glooiende groene velden, bos en wat boomgaarden. Als je eenmaal de Hohldörn hebt beklommen, kom je uit op de Oude Kleefsebaan: een drukkere, maar eveneens mooie, lichte klim die eindigt in Berg en Dal. Vergeet niet om tussendoor af en toe achterom te kijken voor een fraai uitzicht over de Ooijpolder.
Â
De bosrijke Hatertse Vennen tussen Wijchen en Heumen zijn een paradijs voor de natuurliefhebber. De smalle weggetjes zijn stuk voor stuk prachtig, maar de (Oude) Nijmeegseweg is onze favoriet. Laat je trouwens niet misleiden door de naam: de Nijmeegseweg is niet meer dan een smal fietspad langs een grote zandstrook, die recht door een heideachtig natuurgebied loopt. Auto’s kunnen hier niet in. Let wel op: het stikt hier van de wandelaars, met name in de weekenden, dus keihard racen is er niet bij.
Â
Op Strava heet dit segment de ‘Bobsleebaan’ en daarmee hebben we de essentie de Mooksebaan (richting Mook-Groesbeek) meteen te pakken. Dit smalle fietspad door het Groesbeekse Bos loopt lichtjes af, waardoor je er goed de vaart in kunt houden. Heel af en toe moet je even aanzetten om over een heuveltje te klauteren, maar dat mag geen naam hebben. Met name in de herfst, als de bladeren van kleur veranderen, is het hier schitterend fietsen.
Bijna nergens in het Rijk van Nijmegen vind je zo’n weids uitzicht als bij Klein Amerika. Het hoger gelegen gebied dankt zijn naam aan de landing van duizenden soldaten van het Amerikaanse 505e Para Infanterie Regiment, in het kader van operatie ‘Market Garden’ tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als je hier omhoog rijdt, passeer je onder meer wijngaarden, een camping en diverse boerderijwinkels. De wegen rond Klein Amerika maken ook onderdeel uit van de blauwe mountainbikeroute. Nog een dikke pré: de rust - je komt hier bijna geen auto tegen.
Â
De Zevendalseweg vanuit Plasmolen begint met een pittig, buitenlands aandoend klimmetje en gaat daarna 2,5 kilometer op en af. Na de zware openingsmeters kom je uit op een smal fietspad, dat recht over de Mookerheide loopt. Je vindt hier wilde grazers en mooie uitzichten, op sommige plekken tot wel kilometers ver. De Zevendalseweg loopt in noordelijke richting 3 procent op, maar je kunt ‘m ook andersom (vanaf de Groesbeekseweg) rijden. Dat is iets makkelijker en net zo mooi!
Â
Geheim fietspad; onder die noemer staat dit segment op Komoot. En met reden, want het pad is lastig te vinden en heeft niet eens een officiële naam. Het fietspad loopt tussen het Lagewald en de Wylerbaan, vlakbij Groesbeek. Je bent hier omringd door groene weilanden en kunt in de verte de heuvels van de Zevenheuvelenweg zien liggen. Om het fietspad te bereiken moet je vanaf het Lagewald wel eerst een aantal kiezels en keien over, maar laat je daar vooral niet door weerhouden: na een meter of 100 zoeven de bandjes gewoon over een uitstekend geasfalteerd fietspad!
Â
De Zevenheuvelenweg is bepaald geen onontdekte parel, maar mag in deze lijst niet ontbreken. De weg is vooral bekend van de Vierdaagse, waarin hij de ster van de show is tijdens de zogenaamde ‘Dag van Groesbeek’. Bijna 5 kilometer lang gaat de Zevenheuvelenweg op en af, met schitterende vergezichten, felle klimmetjes en steile afdalingen. Kortom: alles wat fietsen in het Rijk van Nijmegen zo mooi en afwisselend maakt!
Â
Â
Deel dit!